دو دهه قبل از وقایع
ترانسفورماتورها ، Bumblebee (ابراز دیلن اوبراین) زمین
های سقوط در سال 1987 سانفرانسیسکو. Autobot
intrepid که از چارلی (Hailee
Steinfeld) در نوجوانان محلی قرار گرفته است ، تمام تلاش خود را می کند تا با زمین 80s سازگار شود ، در حالی که از تعقیب کنندگان Decepticon خود فرار می کند.
همه آنچه شما باید در مورد این آخرین ترانسفورماتور
بدانید در یک شمع چند ماشین قرار دارد. در نزدیکی فینال فیلم ، یک دنباله
ناامیدکننده خودرو را به سمت اتصال چهار طرفه می بیند. این خودرو از جلو سپر یک
کامیون رو به جلو متوقف می شود ، در حالی که اتومبیل های هر دو طرف - نمایش شدید
در فواصل توقف تنظیم شده DMV - صدای جیغ زدن به حالت
یکسان به موقع متوقف می شوند و هم رنگ های نقدی و هم حق بیمه دست نخورده باقی می
مانند. این مورد توجه ، مهار و واقعاً سرگرم کننده است ("من این را در میامی
معاون دیدم!" پدر را از پشت فرمان سوت می زند). اما توت بیهم مطمئناً اینگونه
نیست.
مایکل بی پس از ریاست بیش از پنج ارگ تخریب ، قدم
برمی دارد تا نقش مهمی را برای این prequel دلهره آور ترقی کند ،
صندلی مدیر را برای تراویس نایت کوبو و دو رشته تعطیل کند. در مورد تخریب ناخواسته
، نایت کاملاً آگاه است که تعداد بیشتری هم بیشتر است ، و در حالی که بی ها شهرهای
متروکه را تخریب می کند ، خشونت ها را با دقت جلب می کند تا هر ضربه ای را به حساب
آورد.
همانطور که سرانجام هر شش سال از بازیگری کشف می کند:
سر و صدا کردن اسباب بازی ها بدون سر و صدا ، هرگز سرگرم کننده نیست بلکه آنها را
به شخصیت ترغیب می کند ، و در فیلمنامه بازیگوش کریستینا هودسون ما یک شخصیت ربات
را ارائه می کنیم که با زندگی درونی زندگی می کند. تجربه نایت در لاایکا در اینجا
به چشم می خورد ، سالها پر تحرک وام آور و چشمگیر بیان در حالی که زنبور عسل در
دنیای اطرافش می کند چشم به بیان می زند. شگفتی وسیع و ساده لوحانه کودکانه از
دستگاهی جدا شده از حافظه و صدا (که دلایل بالاخره در اینجا به تصویر کشیده می
شود) تابش می کنند. این حساسیت کاملاً متعادل توسط چارلی استینفلد ، که هنوز از
مرگ پدرش خام است. بامبل وقتی وارد زندگیش می شود که بیشتر به او احتیاج داشته
باشد و رابطه قابل باور و لمس کننده باشد - یک جفت شدن کودک و موجود در دهه 80 که
عمداً الیوت و ET را مجذوب خود می کند این
همکاری ، قلب ضرب و شتم فیلم است و هرچه پیوند این جفت ارز عمیق تر شود ، ما را
جلب می کند. - او او را مانند یک توله سگ غول پیکر و پنج تنی به او آموزش می دهد و
با از دست دادن او خمیازه چپ خمیازه را پر می کند
Dropkick (جاستین Theroux)
و Shatter (آنجلا باست) با نقش
آفرینی سه گانه ، نقش های خود را به عنوان آنتاگونیست های عطسه پذیرانه می پذیرند
، و افراد غیرنظامی را با سادیسم ناخوشایند اعزام می کنند ("من راه آنها را
دوست دارم"). اما جان سینا است ، به عنوان راه رفتن در کنار گوشت گاو Agent Burns ، که اثبات کننده لذت بخش ترین و
پرتحرک ترین قسمت های ماچو است ، زیرا همه شرورهای دهه 80 باید ، در حالی که
ابروهای آگاه را در اتحاد ناخوشایند خود با شکارچیان زنبور عسل می زنند:
"آنها به معنای واقعی کلمه خود را صدا می کنند "فریبکارها" ،
"او پایان می یابد. "این هیچ پرچم قرمز را خاموش نمی کند؟" دانلود
فیلم سینمایی ایرانی